Strona główna > Kup książki > Nietuzinkowe historie pałaców Warszawy

„Nietuzinkowe historie pałaców Warszawy”

Autor: Ewa Sztompke
Cykl: „Opowieści warszawskiej przewodniczki”

Nowość! Promocja! Cena: 59,00 zł 45,00 zł

Wydawnictwo NOVA VEDA
Kategoria: varsaviana
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 328
Format: druk
ISBN: 978-83-975630-1-8
Wydanie: pierwsze
 
 
 
 
 

Od Wydawcy

Znana i lubiana przewodniczka po Warszawie od siedmiu lat proponuje czytelnikom spragnionym książek o historii i tradycji naszego miasta swoje nietuzinkowe historie. Kolejny ich zbiór jest poświęcony pałacom, reprezentacyjnym rezydencjom licznych rodów królewskich, magnackich, a z czasem – w wyniku XIX-wiecznej rewolucji przemysłowej – także kupców i przemysłowców. Niewątpliwą zaletą opowieści pióra Ewy Sztompke jest ich styl gawędy, gdzie fakty przeplatają się z anegdotami, historie samych pałaców z barwnymi, a wręcz awanturniczymi losami ich właścicieli, mieszkańców i licznych gości odwiedzających je głównie z okazji… tak, balów i wystawnych fet mających wzbudzić podziw i zazdrość. Wielki świat naszych przodków w opowiadaniu i anegdocie.

Marcin Święcicki – o książce:

„Od kiedy Warszawa stała się stolicą Polski wybudowano w niej setki pałaców. Ostało się około 80.
Ewa Sztompke barwnie opowiada o historii ponad 30 z nich. Gdzie pierwszy raz koncertował Chopin, a gdzie car oglądał żywego lwa morskiego. Czym wsławili się zmieniający się właściciele wytwornych siedzib: arystokraci, hetmani, przemysłowcy, a w którym pałacu podpisano i Układ Warszawski, i porozumienia Okrągłego Stołu.
Są anegdoty lżejsze, np. o magnacie, który umarł z nadmiaru środków na potencję, jak i ponure, np. o kacie Warszawy, któremu na rozkaz z Berlina udzielono ślubu, kiedy leżał już martwy w trumnie. Znajdziemy też opis najwspanialszego, ale już nieistniejącego pałacu Kronenberga i co się z nim stało po śmierci właściciela.
Wartko przedstawione niezwykłe obrazki z historii Polski i życia warszawskich elit. Przyjemna i pouczająca lektura dla wszystkich.”

Z rozdziału 22 „Dom Pod Królami”

W czasie potopu szwedzkiego posiadłość została ogołocona i zrujnowana. W takim stanie Opalińscy przekazali ją ojcom jezuitom prowincji polskiej. Decyzją władz zakonnych prowincję tę podzielono na dwie: koronną i litewską, które to zaczęły zaciekle rywalizować ze sobą o prawo własności do pałacu, a ich konflikt trwał blisko sześćdziesiąt lat. W końcu, znużeni tym zatargiem prowincjałowie obu zakonów, zawarli ugodę, a co najważniejsze, uznali, że pałac nie jest już im potrzebny.
Opustoszałą rezydencję w 1736 roku kupił za cenę dwudziestu tysięcy złotych bp Teodor Potocki, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski. Co ciekawe, bp Potocki był właścicielem pałacu jedynie trzy dni, bo nieruchomość odsprzedał biskupowi płockiemu Andrzejowi Stanisławowi Załuskiemu, za tę samą cenę i w dodatku na kredyt.
[…]
Starszy z braci Załuskich, Andrzej Stanisław, był dobrym organizatorem i przedsiębiorcą i to on czuwał nad remontem i przystosowaniem dawnego pałacu na potrzeby biblioteki. W 1745 roku księgozbiór przeniesiono do nowego gmachu, a dwa lata później Biblioteka Załuskich została otwarta.

(* powrót na początek strony *)

Inne książki Autorki z cyklu „Opowieści warszawskiej przewodniczki”